Μανιταρογιορτή

Για τους μανιταρόφιλους της Δυτικής Μακεδονίας ήταν η 7η σύναξη. Για μένα η πρώτη γιορτή που εδώ και κάποια χρόνια αν και με ενδιέφερε το θέμα δεν είχα καταφέρει να πάω .Όπως λέει και η κόρη , για όλα έρχεται η ώρα !

Τριήμερο εκδηλώσεων σε εξαιρετική τοποθεσία , στους Φιλιππαίους Γρεβενών. Κατ΄ εξοχή μανιταρονομός με πολλούς μανιταρόφιλους και βέβαια πολλούς καλούς γνώστες του αντικειμένου.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε ενημερώσεις σχετικά με το μανιτάρι, γευσιγνωσία , εργαστήρι μυκητογνωσίας, παζάρι τοπικών προϊόντων με έμφαση στα μανιταροπροϊόντα, μουσικές εκδηλώσεις και εργαστήρια κρουστών, εξορμήσεις στη γύρω περιοχή. Τα δοκιμάσαμε όλα και τα απολαύσαμε.

Η ζωή μέσα απο τα καμμένα !

Στον πηγαιμό για τους καταρράκτες της Βάλια Κάλντα.

Ευτυχώς ο δρόμος απο το Περιβόλι μέχρι τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμου , παρ ότι αρκετά μακρύς , ήταν σχετικά καλός ακόμη και για τα ελάχιστα συμβατικά αυτοκίνητα που τολμήσαμε να πάμε.

Το σίγουρο είναι ότι άλλη εποχή του χρόνου , μετά απο βροχές και χιόνια ούτε να το διανοηθούμε, εμείς οι κοινοί θνητοί που δεν διαθέτουμε τζιπάκια. Παράπονα δεν έχω μια και με όλα τα αυτοκίνητα που είχα μέχρι τώρα έκανα πάρα πολλές off road διαδρομές .

Muzica, σχήμα κρουστών αφρικάνικων ρυθμών! Εννοείται δεν έχασα την ευκαιρία του εργαστηρίου με τα κρουστά , αλλά και Κενυάτικου χορού!!!

Tamburellisti di Torrepanduli. Εξαιρετική παρέα Γραικάνων της ελληνόφωνης Grecia Salentina. Για περισσότερες φωτογραφίες http://www.evanrizo.com/GreciaSalentina/ellinophona.html

Μνημεία της φύσης!!!

Μαύρη πεύκη σε όλο της το μεγαλείο.

Να και μια όμορφη δίχρωμω ντάλια.

Μόλις τα έφερε παρέα φίλων , μετά από σύντομη βόλτα στη γύρω περιοχή , παρ ότι δεν είναι η καλύτερη εποχή .

Ένα μεγάλο μπράβο στους ακούραστους διοργανωτές - εθελοντές με τις θερμότερες ευχές μας να συνεχίσουν έτσι δυναμικά και να είναι σίγουροι ότι κάθε φορά αποκτούν όλο και περισσότερους φίλους.

Στην πυρά, στην πυρά με κέφι και χαρά...

...και λίγο απο Θάσο πλευρά...

Στο Αρχαίο θέατρο , για να μη λέει ο δάσκαλος ότι δεν έκανα πρόβα τα λόγια του ρόλου μου...

Και στο ορεινό χωριό του Θεολόγου με τα πετρόκτιστα σπίτια και τις πανέμορφες εκκλησιές.


Στην ωραιότατη παραλία της Θυμωνιάς.


Η κόρη και η κρήνη, στην προκυμαία στα Λιμενάρια.

Στο δρόμο για τους καταρράκτες, όχι βέβαια του Iguasú, εκεί που βρέθηκα ένα χρόνο πριν , αλλά στα 4,5 km κατηφόρας από τον οικισμό του Κάστρου.

Και ως γνήσια κόρη της μάνας της , άριστα εκπαιδευμένη στη συλλογή μοσχομυριστής ριγανούλας που θα συνοδεύσει τα φετινά φαγάκια μας!!!




Και ιδού ο ένας καταρράκτης , αλλά με ελάχιστο νερό .Παρ όλα αυτά βούτηξα και επιτέλους δροσίστηκα.

Στον Προφήτη Ηλία , εκεί ψηλά στον οικισμό του Κάστρου, τον αρχαιότερο οικισμό του νησιού κτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων.


Μην ενοχλείτε παρακαλώ, τώρα καλοπίζομαι.
Έτοιμη για απογείωση.


Τέτοια βιτρίνα στα Λιμενάρια σε προδιαθέτει για ωραίο φαγάκι.

Στον καφενέ της κεντρικής πλατείας στην Ποταμιά. Έχει ωραιότατο καρυδάκι γλυκό και παγωμένο νερό από την κρήνη .Στο δρόμο για το Υψαριό , ωραιότατη ορεινή διαδρομή με πολύ δροσιά, σκιά ,τρεχούμενα νερά και βέβαια μυρωδικότατη ρίγανη!

Από το μουσείο του γλύπτη Πολύγνωτου Βαγή στην Ποταμιά.


Τόσο δα μικροσκοπικό παραθύρι στα σοκάκια της Ποταμιάς.
Κάνοντας πολύ πρωινή βόλτα στην ακροθαλασσιά των Κοινύρων.

παρατηρώντας τα αγαπημένα μου κρίταμα,
τους κορμούς αιωνόβιων λιόδενδρων,
τα αεικίνητα μυρμήγκια.
Περιδιαβαίνοντας τη μικρή χερσόνησο των Αλυκών , που κρύβει ιστορία αιώνων. Το όνομά της το πήρε από το άλς - αλός (θάλασσα), ενώ κατ' άλλους από το Αλκή(σωματική δύναμη, ρώμη, ευρωστία).
Στην άκρη της βραχονησίδας, υπάρχουν ακόμα τα αρχαία λατομεία τα οποία χρησιμοποιούνταν εντατικά στα χρόνια της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας . Εκεί κόβανε το μάρμαρο και το φόρτωναν στα πλοία από τον 6ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ. Σήμερα τεράστιοι όγκοι μαρμάρων είναι ακόμη ορατοί στο βυθό της θάλασσας.



Και το ταξίδι ξεκινά από την Κεραμωτή.

Η θαλασσινή πολιτεία...

Ο Θεόφιλος Γκωτιέ, ο περιηγητής που επισκέφθηκε το νησί στις αρχές του 19ου αιώνα, έγραφε: “Η Σύρος … είναι περίπου ο ομφαλός της Ελλάδος, η πρωτεύουσα της κομψότητας και της αρχοντιάς. Ποιος αλήθεια θα φανταζόταν ότι θα συναντούσε τον κόσμο αυτό φυτεμένο σ’ ένα βραχονήσι του Αιγαίου!”.

Άπειρα μνημειακά αρχιτεκτονικά κτίσματα στέκονται και καμαρώνουν περήφανα ακόμα σήμερα στην Ερμούπολη. Καλλιμάρμαρα δημόσια κτίρια, αρχοντικά με ολομάρμαρες προσόψεις και πλούσιο αρχιτεκτονικό διάκοσμο είναι θαυμαστά αριστουργήματα τέχνης και ομορφιάς.





Τα Βαπόρια, πάνω από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η πλούσια συνοικία με τα επιβλητικά αρχοντικά που αγναντεύουν το πέλαγος. Τα περισσότερα μέγαρα ανήκαν σε εφοπλιστές και βιομηχάνους και είναι γεμάτα τοιχογραφίες και οροφογραφίες.

Η θέα απο την Άνω Σύρο
Περιδιαβαίνοντας στα σοκάκια της Άνω Σύρου.

Η Πλατεία Μιαούλη, με τον ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη (1889) στο κέντρο και την μαρμάρινη εξέδρα της μουσικής (1907) με ανάγλυφες παραστάσεις του Απόλλωνα και των Μουσών