Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Αχαρνής: Μην τυχόν και πάτε!!!



Κατάμεστο το Θέατρο δάσους! Καιρό είχα να το δω έτσι.

Πολυδιαφημισμένη η σημερινή πρεμιέρα.

Γνωστά και υποσχόμενα ποιότητα, τα ονόματα των συντελεστών.

Από νωρίς άρχισε να γεμίζει το θέατρο και βέβαια , κατά το ελληνικό πάντα σύστημα, η προσέλευση συνεχιζόταν και μετά την έναρξη της παράστασης που έγινε , όπως πάντα, με καθυστέρηση 35 λεπτών.
Έτσι συνηθίζεται, έτσι τιμούν και σέβονται τον θεατή , αλλά και τον ηθοποιό κ.ο.κ.
Και στα πρώτα 15 λεπτά άρχισαν κάποιοι να φεύγουν.
Και αναρωτήθηκα γιατί. Αν και ήδη είχα αρχίσει να μονολογώ οτι μάλλον απο τις βουτιές στην πισίνα , βούλωσαν τα αυτιά μου και πρέπει να το κοιτάξω .
Και το πρόβλημα μου μάλλον κολλητικό και μάλιστα ταχέως .
Ο μόνος που κάπως ακουγόταν και έβγαζες εν μέρει άκρη απο τα λεγόμενα του ήταν ο Σταμάτης Κραουνάκης.


Κοίταζα εναλλάξ τη σκηνή και τον κόσμο που πολύ γρήγορα άρχισε να αποχωρεί και αναρωτιόμουν αν η κώφωση είναι μεταδοτική. Και βέβαια άρχισα να βαριέμαι αφόρητα , μια που δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τα τεκταινόμενα.
Κια το αποκορύφωμα της κουφαμάρας μας επήλθε με την εμφάνιση επι σκηνής αρχικά του Βαλτινού και το τελικό χτύπημα το έδωσε ο Βουτσάς.
Ήμαρτον!!!
Και επειδή μεγάλωσα πια και δεν μ αρέσει ούτε να χάνω τον χρόνο μου , αλλά ούτε και να τρώω στη μάπα φόλες σηκώθηκα και έφυγα προτιμώντας να χαλαλήσω τα 20 ευρώ παρά τα νεύρα μου.
Και ευτυχώς σαν και μένα αρκετοί. Και νάναι καλά κάποιος απο τους θεατές που φώναξε μέσα στο πλήθος : ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΕΣΤΕ.

Απορημένοι οι ηθοποιοί , προφανώς με την αναίδεια του θεατή που τόλμησε να διακόψει την φοβερή παράσταση, κάτι είπαν αλλά για πολλούς απο εμάς ήταν ήδη αργά.
Είχαμε φτάσει στην έξοδο...
Μα τι κρίμα!!!

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

GREAT AMERICAN ROAD TRIP 2010





GREAT AMERICAN ROAD TRIP 2010


Το μεγάλο ταξίδι της παιδικής μου φίλης Ιsabelle, του δωδεκάχρονου γιού της Dimitri και της αμερικάνας φίλης Jossie ξεκινά σε λίγες μέρες. Ταξίδι ζωής για όλους και ειδικά για τον πιτσιρικά!!!

Για έξι εβδομάδες θα περιηγηθούν απο την ανατολική έως τη δυτική ακτή των Ην. Πολιτειών. Διαδρομή και ταξίδι που το προετοίμαζαν ένα ολόκληρο χρόνο!
Θα ακολουθώ τo οδοιπορικό τους παρακολουθώντας το ειδικά στημένο site και προσκαλώ όποιον άλλο ταξιδιάρη θάθελε να γνωρίσει έστω απο τόσο μακριά την route 66.







Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Ο μικρόκοσμος , Ο ΜΕΓΑΣ!



πάνε για ύπνο...
Αύριο πρωί θα σηκωθούν για να χαιρετήσουν τον ήλιο
και να τον συντροφέψουν στην καθημερινή τσάρκα του.










Θα γίνουν βατόμουρα σε λίγο καιρό...


Λένε οτι το tanacetum είναι εντομοαπωθητικό.
Προσπαθώ να το τσεκάρω βάζοντας στο κομοδίνο του υπνοδωματίου ένα μπουκέτο
απο αυτά που μάζεψα.
Θα φανεί...


Λαγομηλιά, ρούσκος ή κρυφός έρωτας!
Με πράσινους καρπούς που σιγά σιγά κοκκινίζουν.



αραχνοΰφαντο...

και τώρα πια διάτρητο!

Πάμε μια βόλτα σε ένα οποιοδήποτε σέρβικο χωριό

    Οι δαμασκηνιές παντού πολυφορτωμένες και ήδη μαζεμένες .  Η πιο συχνή χρήση των καρπών της : η slivovica , το εθνικό ποτό της Σερβίας . ...