Πυθαγόρειο Σάμου

 

 Νάμαι πάλι στα παλιά μου λημέρια ! 

Με έπιασε πάλι νοσταλγία για το φωτοαποθετήριο μου,  μετά απο το τελευταίο και πρόσφατο ταξίδι μου στα Δωδεκάνησα και είπα να καταγράψω τις όμορφες εικόνες που έζησα. 

    Πρώτος σταθμός στη φετινή καλοκαιρινή εξόρμηση  το Πυθαγόρειο Σάμου . 

    Χρόνια πριν το ειχα ξαναεπισκεφθεί,  αλλά δεν θυμόμουν και πολλά. 

    Μια διανυκτέρευση μόνο , ίσα ίσα προλαβα τα βασικά . 

    Σχετικά μικρό αλλά πολύ όμορφα στημένο το Αρχαιολογικό μουσείο του                Πυθαγόρειου.   Εντός και εκτός . 

Πύργος του Λυκούργου Λογοθέτη,  αρχηγού της επαναστατημένης Σάμου, στη θέση ενός από τους πύργους του  Βυζαντινού κάστρου. 

Ο Λυκούργος Λογοθέτης (1772 -1850), το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Γεώργιος Παπλωματάς, είχε σταδιοδρομήσει σαν γραμματέας (λογοθέτης) των ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας και είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρεία. Λόγω της δράσης του, είχε καταδικαστεί σε θάνατο και είχε επικηρυχτεί από τους Τούρκους. Με το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης, επέστρεψε στη Σάμο, όπου οι κάτοικοι τον υποδέχτηκαν σαν σωτήρα και τον ανακήρυξαν πολιτικό και στρατιωτικό αρχηγό του νησιού.

Βρεθήκαμε κατά τύχη και στο "μπλέ δρόμο" , φτιαγμένο με φροντίδα και μεράκι των κατοίκων της παλιάς αυτής γειτονιάς.

Συνεχίσαμε τις βόλτες για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο Doryssa , με ιδιαίτερο στυλ .

Πάμε μια βόλτα σε ένα οποιοδήποτε σέρβικο χωριό

 

 

Οι δαμασκηνιές παντού πολυφορτωμένες και ήδη μαζεμένες . 

Η πιο συχνή χρήση των καρπών της : η slivovica , το εθνικό ποτό της Σερβίας .

                    Άλλο ενα σήμα κατατεθέν της σέρβικης υπαίθρου .

                         Οι σωροί με τα άχυρα , έτοιμα ως ζωοτροφή .

                                 Το άλλο εθνικό προιόν της Σερβίας , οι ηλίανθοι

                                     

                        Προετοιμασία για το χειμώνα που σιγά σιγά έρχεται .

 

Μοναστήρι Manasija

Το Μοναστήρι Μανασίγια , γνωστό και ως Ρέσαβα, είναι σερβικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στο Ντεσπότοβατς της Σερβίας και ιδρύθηκε από τον δεσπότη Στέφανο Λαζάρεβιτς μεταξύ 1406 και 1418. Ο ναός του είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα. 

Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του μεσαιωνικού σερβικού πολιτισμού και ανήκει στη Σχολή Μοράβα. Περιβάλλεται από τεράστια τείχη και πύργους. Η Σχολή της Ρέσαβα ήταν γνωστή για τα χειρόγραφα και τις μεταφράσεις της κατά τον 15ο και 16ο αιώνα, ακόμη και μετά την κατάληψη του Δεσποτάτου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. 

Το συγκρότημα Μανασία ανακηρύχθηκε Μνημείο Πολιτισμού Εξαιρετικής Σημασίας το 1979 και  έχει ενταχθεί σε δοκιμαστική λίστα μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO  το 2010.[