Ζαγορίου, η συνέχεια.

 Tο γεφύρι του Κόκορη , πάνω απο το Βοιδομάτη

 Αγναντεύοντας το καταπράσινο χωριό Κήποι.

 Ανηφορίζοντας το γεφύρι της Κόνιτσας, 

στην είσοδο της χαράδρας του Αώου.

Μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι που είναι από τα μεγαλύτερα της Ελλάδος. Έχει ύψος 20 μέτρα και μήκος 40 μέτρα. 

Χτίστηκε το 1870 από τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη 

και με έξοδα του τραπεζίτη Ι. Λούλη από τα Κατσανοχώρια.

 

Πάπιγκο, Μεγάλο και Μικρό , μα και τριγύρω...

 Όψη του φαραγγιού του Βίκου,

 απο την πλατεία της Βίτσας.

 Στις όχθες του Βοιδομάτη, έξω απο την Αρίστη.

ι

 Αγναντεύοντας τον ορεινό σχηματισμό της Τύμφης

 και το φαράγγι του Βίκου.

 Από τα πιο εντυπωσιακά κομμάτια του Παπίγκου είναι οι βραχώδεις σχηματισμοί γνωστοί ως Πύργοι. Βρίσκονται νότια από την κορυφή της Αστράκας και τη συνδέουν με τη χαράδρα του Βίκου. Ο ψηλότερος από τους Πύργους φτάνει στα 1788 μ. Στην απόληξή τους οι Πύργοι σχηματίζουν ένα σχετικά ήπιο οροπέδιο, την Γκοβοστίτσα, που παλιότερα βοσκούσαν εκατοντάδες πρόβατα.

 Στα πετροσοκάκια του Μεγάλου  Πάπιγκου

                                                                            Ρογκοβό
Μεταξύ των οικισμών του Μικρού και Μεγάλου Παπίγκου περνά το ρέμα Ρογκοβό το οποίο με τη διάβρωση του νερού έχει σχηματίσει αρκετά στρογγυλά κοιλώματα, σαν μικρές λιμνούλες, τις οποίες οι ντόπιοι ονομάζουν «οβίρες».

και βέβαια είναι ότι πρέπει για δροσερές βουτιές!!!

 Και προχωράμε για το Μικρό Πάπιγκο και την εκκλησία του Α. Βλάσιου

Ζαγόρι, ο τόπος πίσω απο το βουνό.

 

 

Στο δρόμο για το Ζαγόρι, συναντήσαμε τη γυναίκα της Πίνδου .

 Πλατεία Βίτσας, με τον τρανό αυτό πλάτανο.

Στην Ελάτη .

Πάμε κάπου δροσερά . Βοιδομάτη πλευρά...

                        Μια που άρχισε να ανεβαίνει πολύ το θερμόμετρο στην πόλη,
                           λέω να αποδράσουμε σε μέρη δροσερά και πανέμορφα.
                                                   Πάμε για rafting στον Βοιδομάτη.
                                                  Πεντακάθαρα νερά, κρυσταλλένια . 

 Με τον Στέλιο , της Alpine Zone, στο τιμόνι

δεν φοβηθήκαμε καθόλου.

Άξιο βέβαια το πλήρωμα...

 Υπέροχη εμπειρία!!!