Λάκκος τ’ Μάγγαν

Ο Λάκκος του Μάγγανη ξεκίνησε την πορεία του στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στην περιοχή του Νοσοκομείου, όπου επεκτείνονταν τότε η πόλη με καινούργιες οικοδομές και με ανθρώπους που γνωρίζονταν ελάχιστα μεταξύ τους. Σ’ εκείνον τον παγωμένο τόπο μαζεύτηκε μια ομάδα από τους παλιότερους κατοίκους και άναψε για πρώτη φορά έναν υποτυπώδη φανό με λίγο δαδί αλλά με πολύ κέφι και καλή διάθεση. Την επόμενη χρονιά η απόπειρα έγινε κάπως πιο οργανωμένα και το 1984 δηλώθηκε επίσημα στο Δημαρχείο ως Φανός, πήρε το βάπτισμα του πυρός και μια μικρή επιχορήγηση. Από τότε πέρασαν 22 χρονιά κι εκείνη η επιτυχημένη κίνηση μετέτρεψε μια ομάδα από μεμονωμένα σπίτια σε κανονικό «μαχαλά». Άγνωστοι μέχρι τότε οι γείτονες, συνεργάτες μετά. Έβγαιναν από την πόρτα τους, στεκόταν στο σταυροδρόμι που θα άναβε ο φανός, μιλούσαν έκαναν σχέδια και δούλευαν. Μπαινόβγαιναν στα ξένα σπίτια για ένα σφυρί, για μια σκάλα να δέσουν τις γιρλάντες στους στύλους, για να παζαρέψουν τ’ άργανα, για να φτιάξουν καφέ. Σαν να μην ήταν ξένοι πιά..

Στην αρχή ο τόπος συνάντησης και «συνεδριάσεων» ήταν ο φούρνος της γειτονιάς_- ο φούρνος του Βασίλη του Τζήκα- αλλά καθώς πλήθαιναν τα μέλη στα μέσα της δεκαετία του ’90 πάρθηκε η απόφαση να μετατραπεί η άτυπη ομάδα σε κανονικό σύλλογο. Υπήρχε βέβαια ο φόβος ότι η αλλαγή θα κατέστρεφε τη ζεστασιά και τον αυθορμητισμό της παρεΐστικης ατμόσφαιρας που επικρατούσε μέχρι τότε, αλλά ευτυχώς τίποτα δεν κατάφερε να χαλάσει τη δυναμική που είχε αναπτυχθεί εν τω μεταξύ. Αντίθετα καινούργια μέλη προστέθηκαν, που έφεραν ιδέες, όρεξη για καινούργια πράγματα και διάθεση για ενασχόληση κυρίως με θέματα λαογραφικής υφής.
Ο Σύλλογος μας, που στεγάζεται πλέον σε δικό του στέκι, δραστηριοποιείται σήμερα στο χώρο της λαϊκής παράδοσης, και με βασική ετήσια δραστηριότητα το στήσιμο του Φανού και των λοιπών αποκριάτικων εθίμων (η προετοιμασία για τα οποία σημειωτέον κρατάει δυο μήνες) επιδίδεται και σε ένα σωρό άλλες εκδηλώσεις: Από συλλογή υλικού για λαογραφικές και γλωσσολογικές έρευνες μέχρι συμμετοχή σε ντοκιμαντέρ ή συγκέντρωση και καταγραφή του μουσικού πλούτου της πόλης. Κι από εκδηλώσεις για την προβολή πλευρών παραδοσιακής ζωής (έθιμα, τοπικό χιούμορ) μέχρι συμμετοχή σε εκδηλώσεις «εκτός των τειχών», οπουδήποτε μας καλούν για να γνωρίσουν τα «Κουζιανιώτκα τ’ αντέτια».
Με στιγμές αγωνίας, αναστάτωσης και έντασης που συνοδεύουν τις ώρες τις προετοιμασίας αλλά και με πολλές ώρες χαράς και κεφιού που το γεννάει η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μια καλή παρέα.
Μια παρέα που έχει τη ελαστικότητα που απαιτείται για να δεχτεί και να αγκαλιάσει όλους όσους συμμερίζονται τα μεράκια της.
Χίλιοι καλοί χωρούν…
Αυτή είναι με λίγα λόγια η ιστορία του φανού του Λάκκου τ’ Μάγγαν μιας συνοικίας που έγινε γειτονιά χάρη στο Φανό.