Σε όσους τα απολαμβάνουν

.... και επειδή μου αρέσει πολύ να μοιράζομαι αυτά που αγαπώ με όσους τα εκτιμούν εξ ίσου, εξαιρετικά αφιερωμένες στην Αναστασία του kalimerafm958.blogspot.com
Τα καλύτερα έρχονται....

La casa de los siete balcones ή απλά ...με τη σιωπή

Χάρηκα ιδιαίτερα, γιατί πρόλαβα να δω μία απο τις καλύτερες παραστάσεις, που έχω δεί τα τελευταία χρόνια. Τόσο άρτια απο κάθε άποψη!

Πρόκειται για την δραματική κωμωδία σε τρεις πράξεις του Alejandro Casona διασκευασμένη και σκηνοθετημένη απο τον ευρηματικότατο σκηνοθέτη Νίκο Καραγέωργο. Με καταπληκτικές ερμηνείες της Μίρκας Παπακωνσταντίνου και του ταλαντούχου νεαρού Προμηθέα Αλειφερόπουλου, την μέσα απο τη σοφή σιωπή παρουσία του Κώστα Αρζόγλου.

Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συντελεστές.

Κωλοτούμπες και τσουλίθρες

Μάλλον φύσηξε βοριάς και μπέρδεψε τις μέρες.....

Η ανάρτηση "Πόρτες κα παράθυρα" κατρακύλησε και προσγειώθηκε λίγες μέρες .....πριν.

Άνοιξα τη μια πόρτα, γλύστρισα μέσα και χάθηκα ...

Το κάλεσμα της άνοιξης

Από χθές χτύπησε μέσα μου η καμπανούλα της ανάγκης να βρεθώ εκτός των τειχών της πόλης και να χαθώ μέσα στα χρώματα και αρώματα της φύσης! Μετά λοιπόν το χτύπημα του κουδουνιού του σχολείου, έφυγα για το βουνό ....Αγάλιασε η ψυχή μου, ηρέμησε. Γέμισε χρώματα καθάρια,ήχους αυθεντικούς.




Σας προσφέρω απλόχερα τη μικρή αυτή σύνθεση απο άγριες ανεμώνες.

Αγαπημένη εποχή του χρόνου.Μπορώ να κάθομαι να παρατηρώ με τις ώρες και να επιδίδομαι στη φωτογράφιση του μακρόκοσμου.

Στον αγώνα της επιβίωσης, με άπειρες κολοτούμπες , αλλά εκεί , στο χρέος.

Και η έκπληξη της διαδρομής!!!! Ναί, ήταν τόσο δα μικρούλα....

Ήταν ένα μικρό δείγμα των θαυμαστών που απόλαυσα!

La traviata

Κατόπιν προτροπής της αγαπητής μου Aναστασίας , από το kalimera958fm.blogspot.com πήγα στο Αριστοτέλειο γα δω την Τraviata του Βερντι με την Όπερα θεσσαλονίκης. Συμφωνώ απόλυτα με το τελείως απαράδεκτο και ακατάλληλο του χώρου-. Για λογαριασμό των συντελεστών επί σκηνής ένιωσα να ασφυκτιώ , για λογαριασμό δε της σκηνογράφου να βιάζομαι λόγω στενότητας σκηνής.

Πήγα διαβασμένη σχετικά με την υπόθεση , μια και αδαής γύρω απο τα δρώμενα της Όπερας, αλλά δυστυχώς για τεχνικούς λόγους μέχρι την μέση της δεύτερης πράξης δεν υπήρχαν υπότιτλοι με αποτέλεσμα να χάσω πολλά και ειδικά από την συνομιλία της Βιολέτας με τον Giorgio Germont, πατέρα του Αρμάνδο. Κρίμα για μια τόσο διαφημισμένη και κατα τα άλλα μεγάλη παραγωγή !!! Και αυτό που με εκνεύρισε ήταν η προτροπή κάποιου απο τους αρμόδιους να συμβουλευτούμε το πρόγραμμα, λες και όλοι το είχαν ή καλίτερα μπορούσαν να το έχουν αγοράσει.
Δεν θέλω όμως καθόλου να αδικήσω την μαγεία τόσο της μουσικής , άριστα παιγμένης από τους μουσικούς της Συμφωνικής Ορχήστρας Δήμου Θεσσαλονίκης και απο τον μαέστρο Σίμο Ιωαννίδη όσο και την λαμπρή απόδοση των πρωταγωνιστών της σκηνής.
Μου έκανε εντύπωση ότι η αίθουσα ήταν κατάμεστη με ανθρώπους κάθε ηλικίας και αυτό βέβαια που χάρηκα ιδιαίτερα είναι ότι είδα αρκετά μικρά ή έστω νέα παιδιά. Υπάρχει ελπίδα !!!!

Πόρτες και παράθυρα

Σε αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ

μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ

για νάβρω τα παράθυρα.

-όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.

Έγραψε ο.Κ. Καβάφης στο ποιήμα του "Τα παράθυρα", πράγμα που ένιωθα εδώ και χρόνια για τις πόρτες και μάλιστα τις εξώθυρες.Και με την αναλογική μου μηχανή άρχισα να τις αποτυπώνω . Τώρα πιά με την ψηφιακή τις ψάχνω μετά μανίας.Και βλέποντας τις στην οθόνη του υπολογιστή χτυπώ απαλά ,τις δρασκελώ και χάνομαι στα σπλάχνα τους που μου αποκαλύπτουν μυστικά και ιστορίες όσων πέρασαν , έζησαν, έφυγαν...

Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Μπορεί απ' έξω εκεί να στέκει
ένα δέντρο, ένα δάσος,
ένας κήπος,
ή μια πόλη μαγική.
Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Μπορεί να είναι το σκυλί που ψαχουλεύει.
Μπορεί να δεις κάποια μορφή,
ή ένα μάτι,
ή την εικόνα
μιας εικόνας.
Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Αν είναι η καταχνιά
θα καθαρίζει.
Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Κι αν είναι μόνο η σκοτεινιά
που θορυβεί
κι αν είναι μόνο
κούφιος άνεμος
κι αν
τίποτα
δεν είναι
έξω εκεί,
πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα.
Τουλάχιστο
θα γίνει
κάποιο
ρεύμα.
Ποίημα του Τσέχου αναισθησιολόγου Miroslav Holub «Η ΠΟΡΤΑ», μεταφρασμένο από το Σπύρο Τσακνιά.

Οι Πόρτες
Οι πόρτες κλείνοντας ξαφνικά ένα βράδυ
Μπορεί να μας χωρίσουν παντοτινά
Απ’ τους δικούς μας ν’ ακούγονται μόνον οι φωνές
Άδειες και μακρινές και τα κλειδιά
Να μη χωράνε πια στις κλειδαριές
Κι έτσι θα μένουν οι βασιλιάδες
Ακίνητοι και σκοτεινοί στα διπλανά δωμάτια
Με σπασμένα σπαθιά καθισμένοι
Οι θρόνοι τους γυμνοί τ’ άλογα στα παχνιά δεμένα
Θα ονειρεύονται φεγγάρια και σπαθιά.
Τέτοιες στιγμές μη με ρωτάς για τις φωνές
Που ακούγονται συχνά τα βράδια, μακρινές
Δε θέλω να τις ακούσω , αυτά που λένε
Τρέμει μην αναγνωρίσω τα μυστικά μηνύματα των φίλων
μου
Που νικημένοι σκορπισμένοι στην πεδιάδα
Κρυμμένοι στις πολιτείες αντικρίζουν το χαμό.
Μη με ρωτάς δεν ξέρω να μιλήσω
Οι γειτονιές είναι μικρές ,οι γυναίκες φαρμακερές
Η πολιτεία γεμάτη νεκρούς. Αφήστε με να ζήσω.

Νοέμβριος 1944 , Νάνου Βαλαωρίτη

Σχολική εκδρομή στην Πράγα

Περιδιαβαίνοντας με τους μαθητές μου της Γ΄Λυκείου το ιστορικό κέντρο της Πράγας και της Δρέσδης και ενώ κάθε λίγο και λιγάκι κοντοστεκόμουνα και έβγαζα φωτογραφίες πόρτες και παράθυρα , έβλεπα στα πρόσωπα τους την απορία και άκουγα την ερώτηση τους :

- Καλά κυρία, δεν βρίσκετε τίποτε άλλο ενδιαφέρον;

-Ναί πολλά , αλλά έχω και τα βίτσια μου. Όταν κάποτε θα κάνω έκθεση φωτογραφίας με τις πόρτες που έχω φωτογραφίσει, θα σας καλέσω και θα δούμε αν θα αναγνωρίσετε την προέλευση τους.

Επέμεναν να δώσουν το στίγμα και το στύλ τους και βέβαια δεν τους χάλασα το χατήρι.

Προσπαθώ να καταλάβω πως λειτουργεί αυτό το "ημερολόγιο" και θάλεγα ότι μάλλον χρειάζομαι τη βοήθεια των μαθητών μου. Κάθε αρχή και δύσκολη.

Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια όταν τύχαινε να περιτριγυρίζομαι απο σχετικούς με τους υπολογιστές που κουβέντιαζαν περί τεχνολογίας, δεν καταλάβαινα απολύτως τίποτε και αισθανόμουν σαν εξωγήινη. Τότε λοιπόν αποφάσισα οτι αν δεν θέλω να θεωρούμαι αναλφάβητη μεταξύ των μαθητών μου , έπρεπε να μάθω έστω το ελάχιστο. Μπορώ να πω , σήμερα, μετά από τουλάχιστον 5 χρόνια οτι κάτι ξέρω.Που θα πάει λοιπόν, και στο χώρο των ιστολογίων , με τη βοήθεια του κοινού πιστεύω οτι κάτι θα πετύχουμε.

Καλώς σας βρήκα και καλά συναπαντήματα , εκεί ψηλά στον παγκόσμιο ουρανό.